ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
سقای حرم سید و سالار نیامد
هدف قیام ابا عبدالله علیه السلام
آنچه از مجاهدتها و ایثارهای امام حسین علیه السلام و یاران او به نمایش درآمد، همه برای این بود که انسانها کمال یابند، برای این بود که موانع رشد و هدایت بشر برداشته شود و راه نورانی خداپرستی، عشق و عدالت و ایثار به بشریت نشان داده شود. به همین دلیل، عاشورا و کربلا یک دانشگاه عظیم در همه اعصار و در برابر همه بشریت است؛ که معلمان آن آل الله هستند و مدرس اول آن حضرت حسین بن علی علیه السلاماست.
بشریت امروز و تشنگان توحید و عدالت توجه کنند که چرا امام حسین علیه السلام، که سرور آزادگان و پیشتاز عشق، محبت، علم، معرفت، صبر، مقاومت و اخلاص، پاکی، فتوت و جوانمردی است و سرآمد و امام و اسوه است، خود و خاندان خود را در معرض شهادت و اسارت قرار داد؟ در برابر ستم ستمگران، ظلم ظالمان، انحراف منحرفان، غصب غاصبان و ناهیان از معروف و آمران به منکر ایستاد و فداکاری کرد؟ علت روشن است. امام حسین علیه السلام و یارانش به شهادت رسیدند تا یگانه پرستی زنده بماند، تا انسانیت برقرار باشد، تا مهر و وفا پایدار بماند، تا عشق و محبت در بین انسانها باقی بماند. او شهید شد تا ارزشهای الهی و انسانی بماند، تا راه بماند.
از سوی دیگر، در این میدان بزرگ حاضر شد تا عمق خسارت افرادی را که در مسیر شیطان و خودخواهی قدم بر می دارند، و عمق ناپاکی و قساوت کسانی را که دل به عبودیت شیطان می سپارند و گام بر پایین ترین مرحله سقوط انسانی می گذارند، به تاریخ نشان دهد.
به همین دلیل است که حسین علیه السلام پرچمدار هدایت و سفینه نجات همه بشریت است؛ نه تنها آن روز بلکه امروز و فردا و فرداها، حسین علیه السلام پرچمدار و میدان دار است و تا ابد باقی خواهد ماند و زمانی که فرزند برومندش حضرت مهدی عجل الله بیاید، او نیز با پرچم «یالثارات الحسین» قیام خواهد کرد و عدالت و خداپرستی را همگانی می کند.
دکتر محمود احمدی نژاد
